Hanuman-Languren & das sechshundertvierundvierzigste Gedicht

Hanuman-Languren

Ripostegedicht zum berlinerischen Kindergedicht "Der Klops"

Der Leberkäs

Da hock i, ess an Leberkäs
Es klopft, i brumm: "Wer's'n'dös?
Zur Brotzeit kimmt mia keina nei!"
I öffne nur mei Maul und schrei:
"Schleich di, du Lackl, sonst gibt's a Fotzn
Mann, isch tu disch inne Fresse rotzen!"
Und weitaus noch weniger freundliche Sachen
Entfahren samt Leberkäs-Fetzn mei'm Rachen
"Ja, mei", denk i, i denk: "ja, mei
Wos'n dös jetzt fia a bleedes Geschrei
Mit dem man mia hia mei Brotzeit versaut?!"
Ers war es leis, nu is es laut ...
Und i denk, wo i grad mei Pistoln schon wollt zieh':
"Der, wo hia schreit - dös bin ja i!"